Adapted borrowing of Ancient Greek ἀκατάληκτος (akatálēktos) + -ny.[1] First attested in 1859.[2][3]
akatalektyczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | akatalektyczny | akatalektyczna | akatalektyczne | akatalektyczni | akatalektyczne | |
genitive | akatalektycznego | akatalektycznej | akatalektycznego | akatalektycznych | ||
dative | akatalektycznemu | akatalektycznej | akatalektycznemu | akatalektycznym | ||
accusative | akatalektycznego | akatalektyczny | akatalektyczną | akatalektyczne | akatalektycznych | akatalektyczne |
instrumental | akatalektycznym | akatalektyczną | akatalektycznym | akatalektycznymi | ||
locative | akatalektycznym | akatalektycznej | akatalektycznym | akatalektycznych |