Adapted borrowing of Late Latin accidēntālis + -ny.[1] First attested in 1664.[2]
akcydentalny (not comparable, derived adverb akcydentalnie)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | akcydentalny | akcydentalna | akcydentalne | akcydentalni | akcydentalne | |
genitive | akcydentalnego | akcydentalnej | akcydentalnego | akcydentalnych | ||
dative | akcydentalnemu | akcydentalnej | akcydentalnemu | akcydentalnym | ||
accusative | akcydentalnego | akcydentalny | akcydentalną | akcydentalne | akcydentalnych | akcydentalne |
instrumental | akcydentalnym | akcydentalną | akcydentalnym | akcydentalnymi | ||
locative | akcydentalnym | akcydentalnej | akcydentalnym | akcydentalnych |