From alap (“base”) + nyelv (“language”).
alapnyelv (plural alapnyelvek)
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | alapnyelv | alapnyelvek |
accusative | alapnyelvet | alapnyelveket |
dative | alapnyelvnek | alapnyelveknek |
instrumental | alapnyelvvel | alapnyelvekkel |
causal-final | alapnyelvért | alapnyelvekért |
translative | alapnyelvvé | alapnyelvekké |
terminative | alapnyelvig | alapnyelvekig |
essive-formal | alapnyelvként | alapnyelvekként |
essive-modal | — | — |
inessive | alapnyelvben | alapnyelvekben |
superessive | alapnyelven | alapnyelveken |
adessive | alapnyelvnél | alapnyelveknél |
illative | alapnyelvbe | alapnyelvekbe |
sublative | alapnyelvre | alapnyelvekre |
allative | alapnyelvhez | alapnyelvekhez |
elative | alapnyelvből | alapnyelvekből |
delative | alapnyelvről | alapnyelvekről |
ablative | alapnyelvtől | alapnyelvektől |
non-attributive possessive - singular |
alapnyelvé | alapnyelveké |
non-attributive possessive - plural |
alapnyelvéi | alapnyelvekéi |
Possessive forms of alapnyelv | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | alapnyelvem | alapnyelveim |
2nd person sing. | alapnyelved | alapnyelveid |
3rd person sing. | alapnyelve | alapnyelvei |
1st person plural | alapnyelvünk | alapnyelveink |
2nd person plural | alapnyelvetek | alapnyelveitek |
3rd person plural | alapnyelvük | alapnyelveik |