New Latin; from albus (“white”) + punctus (“stippled”).
albipūnctus (feminine albipūncta, neuter albipūnctum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | albipūnctus | albipūncta | albipūnctum | albipūnctī | albipūnctae | albipūncta | |
genitive | albipūnctī | albipūnctae | albipūnctī | albipūnctōrum | albipūnctārum | albipūnctōrum | |
dative | albipūnctō | albipūnctae | albipūnctō | albipūnctīs | |||
accusative | albipūnctum | albipūnctam | albipūnctum | albipūnctōs | albipūnctās | albipūncta | |
ablative | albipūnctō | albipūnctā | albipūnctō | albipūnctīs | |||
vocative | albipūncte | albipūncta | albipūnctum | albipūnctī | albipūnctae | albipūncta |