From aleatorysta + -yczny. First attested in 1825.[1][2]
aleatoryczny (not comparable, derived adverb aleatorycznie)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | aleatoryczny | aleatoryczna | aleatoryczne | aleatoryczni | aleatoryczne | |
genitive | aleatorycznego | aleatorycznej | aleatorycznego | aleatorycznych | ||
dative | aleatorycznemu | aleatorycznej | aleatorycznemu | aleatorycznym | ||
accusative | aleatorycznego | aleatoryczny | aleatoryczną | aleatoryczne | aleatorycznych | aleatoryczne |
instrumental | aleatorycznym | aleatoryczną | aleatorycznym | aleatorycznymi | ||
locative | aleatorycznym | aleatorycznej | aleatorycznym | aleatorycznych |