alproprigi

From al- (“to”) +‎ propra (“(one’s) own”) +‎ -igi (causative suffix).

• IPA^(key):
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: al‧pro‧pri‧gi

alproprigi (present alproprigas, past alproprigis, future alproprigos, conditional alproprigus, volitive alproprigu)

1. to make one’s own; to appropriate, take possession of
   • L. L. Zamenhof (translator), “Kupra porko” (“The Metal Pig”) in Fabeloj by Hans Christian Andersen, Book 1,

     “Ho, se mi ankaŭ povoscius desegni kaj pentri! Mi povus ja tiam alproprigi al mi la tutan mondon!”

     “Oh, if I knew how to draw and paint too! Then I could make the whole world my own!”

   • Mauro Nervi (translator), La Metamofozo (Die Verwandlung / The Metamorphosis) by Franz Kafka, III

     Sed tiu besto nin turmentas, forpelas la luantojn, evidente celas alproprigi la tutan loĝejon kaj devigi nin tranokti surstrate.

     But as it is, this beast is pursuing us and driving away our lodgers; it obviously wants to take over the entire apartment and put us out to sleep on the street. (Joyce Crick translation, Oxford, 2009)

   • Stellan Engholm, Homoj sur la Tero, Chapter 3,

     Li estis kontenta pri si mem, pri la tuta mondo kaj la senŝanĝaj kutimoj, kiujn li alproprigis al si, kaj oni atendis, ke li same vivos ĝis fino.

     He was content with himself, with the whole world, and with the unchanging customs he had made his own, and it was expected that he would continue to live the same way until the end.

   • Vinko Ošlak, Filozofii subtende, Ĉapitro 16,

     tiuj, kiuj maljuste alproprigas por si la havaĵojn de la aliaj

     those who unjustly appropriate for themselves the possessions of others

Although the Plena Ilustrita Vortaro defines the word as “Transigi posedaĵon de unu persono al alia (To transfer a possession from one person to another)”, by far the most common meaning in the literature is “to appropriate,” whether or not the word is accompanied by the phrase al si (mi, vi, ni).

Conjugation of alproprigi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		alproprigas		alproprigis		alproprigos
active participle		alpropriganta	alproprigantaj	alpropriginta	alproprigintaj	alproprigonta	alproprigontaj
	acc.	alproprigantan	alproprigantajn	alproprigintan	alproprigintajn	alproprigontan	alproprigontajn
passive participle		alproprigata	alproprigataj	alproprigita	alproprigitaj	alproprigota	alproprigotaj
	acc.	alproprigatan	alproprigatajn	alproprigitan	alproprigitajn	alproprigotan	alproprigotajn
nominal active participle		alpropriganto	alproprigantoj	alpropriginto	alproprigintoj	alproprigonto	alproprigontoj
	acc.	alpropriganton	alproprigantojn	alpropriginton	alproprigintojn	alproprigonton	alproprigontojn
nominal passive participle		alproprigato	alproprigatoj	alproprigito	alproprigitoj	alproprigoto	alproprigotoj
	acc.	alproprigaton	alproprigatojn	alproprigiton	alproprigitojn	alproprigoton	alproprigotojn
adverbial active participle		alproprigante		alpropriginte		alproprigonte
adverbial passive participle		alproprigate		alproprigite		alproprigote

infinitive		alproprigi						imperative		alproprigu						conditional		alproprigus