From a- + magnetyczny. First attested in 1919.[1]
amagnetyczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | amagnetyczny | amagnetyczna | amagnetyczne | amagnetyczni | amagnetyczne | |
genitive | amagnetycznego | amagnetycznej | amagnetycznego | amagnetycznych | ||
dative | amagnetycznemu | amagnetycznej | amagnetycznemu | amagnetycznym | ||
accusative | amagnetycznego | amagnetyczny | amagnetyczną | amagnetyczne | amagnetycznych | amagnetyczne |
instrumental | amagnetycznym | amagnetyczną | amagnetycznym | amagnetycznymi | ||
locative | amagnetycznym | amagnetycznej | amagnetycznym | amagnetycznych |