From Latin admīrārī (“to regard with wonder; to be astonished at”).
amiâ
infinitive | amiâ | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avéi | gerund | amiàndo | ||||
present participle | amiànte | past participle | amiòu | ||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | mi | ti | lê o/a | noî, niâtri | voî, viâtri | lô, liâtri | |
present | amîo | t'amîi | l'amîa | amiémmo | amiæ | amîan | |
imperfect | amiâva, amiâvo | t'amiâvi | l'amiâva | amiâvimo | amiâvi | amiâvan | |
future | amiö | t'amiæ | l'amiâ | amiêmo | amiéi | amiàn | |
conditional | amiéiva, amiæ | t'amiêsci | l'amiéiva, l'amiæ | amiêscimo | amiêsci | amiéivan | |
subjunctive | che mi | che ti | che lê o/a | che noî, che niâtri | che voî, che viâtri | che lô, che liâtri | |
present | amîe | t'amîi | l'amîe | amiémmo | amiæ | amîan, amîen | |
imperfect | amiésse | t'amiésci | l'amiésse | amiéscimo | amiésci | amiésan | |
imperative | ti | lê o/a | noî, niâtri | voî, viâtri | lô, liâtri | ||
— | amîa | amîe | amiémmo | amiæ | amîan, amîen |
amiâ