From amitoza + -yczny. First attested in 1894.[1]
amitotyczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | amitotyczny | amitotyczna | amitotyczne | amitotyczni | amitotyczne | |
genitive | amitotycznego | amitotycznej | amitotycznego | amitotycznych | ||
dative | amitotycznemu | amitotycznej | amitotycznemu | amitotycznym | ||
accusative | amitotycznego | amitotyczny | amitotyczną | amitotyczne | amitotycznych | amitotyczne |
instrumental | amitotycznym | amitotyczną | amitotycznym | amitotycznymi | ||
locative | amitotycznym | amitotycznej | amitotycznym | amitotycznych |