From New Latin amoeba, from Ancient Greek ἀμοιβή (amoibḗ, “change”), from ἀμείβω (ameíbō, “I change”).
amööb (genitive amööbi, partitive amööbi)
Declension of amööb (ÕS type 22e/riik, length gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | amööb | amööbid | |
accusative | nom. | ||
gen. | amööbi | ||
genitive | amööbide | ||
partitive | amööbi | amööbe amööbisid | |
illative | amööbi amööbisse |
amööbidesse amööbesse | |
inessive | amööbis | amööbides amööbes | |
elative | amööbist | amööbidest amööbest | |
allative | amööbile | amööbidele amööbele | |
adessive | amööbil | amööbidel amööbel | |
ablative | amööbilt | amööbidelt amööbelt | |
translative | amööbiks | amööbideks amööbeks | |
terminative | amööbini | amööbideni | |
essive | amööbina | amööbidena | |
abessive | amööbita | amööbideta | |
comitative | amööbiga | amööbidega |