analfabet (feminine analfabeta, masculine plural analfabets, feminine plural analfabetes)
analfabet m (plural analfabets, feminine analfabeta)
From Ancient Greek ἀναλφάβητος (analphábētos), composed of the alpha privative ἀν- (an-) and ἀλφάβητος (alphábētos, “alphabet”).
analfabet c (singular definite analfabeten, plural indefinite analfabeter)
common gender |
Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | analfabet | analfabeten | analfabeter | analfabeterne |
genitive | analfabets | analfabetens | analfabeters | analfabeternes |
Borrowed from French analphabète. By surface analysis, an- + alfabet.
analfabet m or n (feminine singular analfabetă, masculine plural analfabeți, feminine and neuter plural analfabete)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | analfabet | analfabetă | analfabeți | analfabete | ||
definite | analfabetul | analfabeta | analfabeții | analfabetele | |||
genitive/ dative |
indefinite | analfabet | analfabete | analfabeți | analfabete | ||
definite | analfabetului | analfabetei | analfabeților | analfabetelor |
analfàbēt m (Cyrillic spelling аналфа̀бе̄т)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | analfàbēt | analfabeti |
genitive | analfabéta | analfabeta |
dative | analfabetu | analfabetima |
accusative | analfabeta | analfabete |
vocative | analfabete | analfabeti |
locative | analfabetu | analfabetima |
instrumental | analfabetom | analfabetima |
analfabet c
Declension of analfabet | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | analfabet | analfabeten | analfabeter | analfabeterna |
Genitive | analfabets | analfabetens | analfabeters | analfabeternas |