From anapest + -yczny. First attested in 1818.[1]
anapestyczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | anapestyczny | anapestyczna | anapestyczne | anapestyczni | anapestyczne | |
genitive | anapestycznego | anapestycznej | anapestycznego | anapestycznych | ||
dative | anapestycznemu | anapestycznej | anapestycznemu | anapestycznym | ||
accusative | anapestycznego | anapestyczny | anapestyczną | anapestyczne | anapestycznych | anapestyczne |
instrumental | anapestycznym | anapestyczną | anapestycznym | anapestycznymi | ||
locative | anapestycznym | anapestycznej | anapestycznym | anapestycznych |