andæfa

Hello, you have come here looking for the meaning of the word andæfa. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word andæfa, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say andæfa in singular and plural. Everything you need to know about the word andæfa you have here. The definition of the word andæfa will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofandæfa, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Etymology

From and- +‎ æfa.

Pronunciation

Verb

andæfa (weak verb, third-person singular past indicative andæfði, supine andæft)

  1. to contradict, oppose

Conjugation

andæfa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að andæfa
supine sagnbót andæft
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 andæfandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég andæfi andæfði andæfi andæfði
þú andæfir andæfðir andæfir andæfðir
hann, hún, það andæfir andæfði andæfi andæfði
plural við andæfum andæfðum andæfum andæfðum
þið andæfið andæfðuð andæfið andæfðuð
þeir, þær, þau andæfa andæfðu andæfi andæfðu
imperative boðháttur
singular þú andæf (þú), andæfðu
plural þið andæfið (þið), andæfiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
andæfast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur að andæfast
supine sagnbót andæfst
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 andæfandist (rare; see appendix)
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég andæfist andæfðist andæfist andæfðist
þú andæfist andæfðist andæfist andæfðist
hann, hún, það andæfist andæfðist andæfist andæfðist
plural við andæfumst andæfðumst andæfumst andæfðumst
þið andæfist andæfðust andæfist andæfðust
þeir, þær, þau andæfast andæfðust andæfist andæfðust
imperative boðháttur
singular þú andæfst (þú), andæfstu
plural þið andæfist (þið), andæfisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
andæfður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		andæfður andæfð andæft andæfðir andæfðar andæfð
accusative
(þolfall) 		andæfðan andæfða andæft andæfða andæfðar andæfð
dative
(þágufall) 		andæfðum andæfðri andæfðu andæfðum andæfðum andæfðum
genitive
(eignarfall) 		andæfðs andæfðrar andæfðs andæfðra andæfðra andæfðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		andæfði andæfða andæfða andæfðu andæfðu andæfðu
accusative
(þolfall) 		andæfða andæfðu andæfða andæfðu andæfðu andæfðu
dative
(þágufall) 		andæfða andæfðu andæfða andæfðu andæfðu andæfðu
genitive
(eignarfall) 		andæfða andæfðu andæfða andæfðu andæfðu andæfðu
Wikious
Boobota
Sagapedia