From androgen + -iczny. First attested in 1873.[1]
androgeniczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | androgeniczny | androgeniczna | androgeniczne | androgeniczni | androgeniczne | |
genitive | androgenicznego | androgenicznej | androgenicznego | androgenicznych | ||
dative | androgenicznemu | androgenicznej | androgenicznemu | androgenicznym | ||
accusative | androgenicznego | androgeniczny | androgeniczną | androgeniczne | androgenicznych | androgeniczne |
instrumental | androgenicznym | androgeniczną | androgenicznym | androgenicznymi | ||
locative | androgenicznym | androgenicznej | androgenicznym | androgenicznych |