From anemochoria + -yczny. First attested in 1951.[1]
anemochoryczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | anemochoryczny | anemochoryczna | anemochoryczne | anemochoryczni | anemochoryczne | |
genitive | anemochorycznego | anemochorycznej | anemochorycznego | anemochorycznych | ||
dative | anemochorycznemu | anemochorycznej | anemochorycznemu | anemochorycznym | ||
accusative | anemochorycznego | anemochoryczny | anemochoryczną | anemochoryczne | anemochorycznych | anemochoryczne |
instrumental | anemochorycznym | anemochoryczną | anemochorycznym | anemochorycznymi | ||
locative | anemochorycznym | anemochorycznej | anemochorycznym | anemochorycznych |