anheli

Catalan

Pronunciation

• IPA^(key): (Central, Balearic)
• IPA^(key): (Valencian)

Verb

anheli

1. inflection of anhelar:
   1. first/third-person singular present subjunctive
   2. third-person singular imperative

Esperanto

Etymology

From Latin anhēlō. Compare French anhéler, Italian anelare.

Pronunciation

• IPA^(key):
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -eli
• Hyphenation: an‧he‧li

Verb

anheli (present anhelas, past anhelis, future anhelos, conditional anhelus, volitive anhelu)

1. (intransitive) to be out of breath; to pant, puff, hyperventilate, gasp for breath
   • Louis Beaucaire, Kruko kaj Baniko en Bervalo,

     Nun, anhelante pro la ĵusa barakto, ili kuŝas sur ŝia lito kaj ripozas momenton.

     Now, out of breath from their romp, they lie on her bed and rest for a moment.

2. to say while panting / breathlessly
   • Sten Johansson, “Calle Zacamil” in Kiam la vento turniĝos,

     “Kia bonŝanco”, mi anhelis, kiam denove eblis spiri.

     “What luck,” I panted, when I could breathe again.

Conjugation

Conjugation of anheli present past future singular plural singular plural singular plural tense anhelas anhelis anhelos active participle anhelanta anhelantaj anhelinta anhelintaj anhelonta anhelontaj acc. anhelantan anhelantajn anhelintan anhelintajn anhelontan anhelontajn passive participle anhelata anhelataj anhelita anhelitaj anhelota anhelotaj acc. anhelatan anhelatajn anhelitan anhelitajn anhelotan anhelotajn nominal active participle anhelanto anhelantoj anhelinto anhelintoj anhelonto anhelontoj acc. anhelanton anhelantojn anhelinton anhelintojn anhelonton anhelontojn nominal passive participle anhelato anhelatoj anhelito anhelitoj anheloto anhelotoj acc. anhelaton anhelatojn anheliton anhelitojn anheloton anhelotojn adverbial active participle anhelante anhelinte anhelonte adverbial passive participle anhelate anhelite anhelote infinitive anheli imperative anhelu conditional anhelus

Derived terms