Borrowed from Arabic أَنْكَرَ (ʔankara, “to deny”).
ankará f
Declension of ankará | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
absolutive | ankará | |||||||||||||||||
predicative | ankará | |||||||||||||||||
subjective | ankará | |||||||||||||||||
genitive | ankará | |||||||||||||||||
|
Probably from the same source as ankea with anka- + -ra. Cognate with Karelian ankara.
ankara (comparative ankarampi, superlative ankarin)
Inflection of ankara (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | ankara | ankarat | |
genitive | ankaran | ankarien | |
partitive | ankaraa | ankaria | |
illative | ankaraan | ankariin | |
singular | plural | ||
nominative | ankara | ankarat | |
accusative | nom. | ankara | ankarat |
gen. | ankaran | ||
genitive | ankaran | ankarien ankarainrare | |
partitive | ankaraa | ankaria | |
inessive | ankarassa | ankarissa | |
elative | ankarasta | ankarista | |
illative | ankaraan | ankariin | |
adessive | ankaralla | ankarilla | |
ablative | ankaralta | ankarilta | |
allative | ankaralle | ankarille | |
essive | ankarana | ankarina | |
translative | ankaraksi | ankariksi | |
abessive | ankaratta | ankaritta | |
instructive | — | ankarin | |
comitative | — | ankarine |
ankara (n class, plural ankara)