a- + Latin nōmen (“name”) + -ia
anomia (countable and uncountable, plural anomias)
|
Internationalism (see French anomie), ultimately from Ancient Greek ἀνομία (anomía). Contains the suffix -nomia.
anomia
Inflection of anomia (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | anomia | anomiat | ||
genitive | anomian | anomioiden anomioitten | ||
partitive | anomiaa | anomioita | ||
illative | anomiaan | anomioihin | ||
singular | plural | |||
nominative | anomia | anomiat | ||
accusative | nom. | anomia | anomiat | |
gen. | anomian | |||
genitive | anomian | anomioiden anomioitten anomiainrare | ||
partitive | anomiaa | anomioita | ||
inessive | anomiassa | anomioissa | ||
elative | anomiasta | anomioista | ||
illative | anomiaan | anomioihin | ||
adessive | anomialla | anomioilla | ||
ablative | anomialta | anomioilta | ||
allative | anomialle | anomioille | ||
essive | anomiana | anomioina | ||
translative | anomiaksi | anomioiksi | ||
abessive | anomiatta | anomioitta | ||
instructive | — | anomioin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
anomia f (plural anomie)
Borrowed from Ancient Greek ἀνομία (anomía).
anomia f
anomia f (plural anomias)
anomia f (plural anomias)