From anordne (“to arrange”) + -ing.
anordning c (singular definite anordningen, plural indefinite anordninger)
common gender |
Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | anordning | anordningen | anordninger | anordningerne |
genitive | anordnings | anordningens | anordningers | anordningernes |
Calque of German Anordnung, equivalent to anordna + -ning.
anordning c
Declension of anordning | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | anordning | anordningen | anordningar | anordningarna |
Genitive | anordnings | anordningens | anordningars | anordningarnas |