From apostrofa + -iczny. First attested in 1901.[1]
apostroficzny (not comparable, derived adverb apostroficznie)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | apostroficzny | apostroficzna | apostroficzne | apostroficzni | apostroficzne | |
genitive | apostroficznego | apostroficznej | apostroficznego | apostroficznych | ||
dative | apostroficznemu | apostroficznej | apostroficznemu | apostroficznym | ||
accusative | apostroficznego | apostroficzny | apostroficzną | apostroficzne | apostroficznych | apostroficzne |
instrumental | apostroficznym | apostroficzną | apostroficznym | apostroficznymi | ||
locative | apostroficznym | apostroficznej | apostroficznym | apostroficznych |