From arcus (“bow”) + -ārius (suffix forming relational adjectives and agent nouns).
arcuārius (feminine arcuāria, neuter arcuārium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | arcuārius | arcuāria | arcuārium | arcuāriī | arcuāriae | arcuāria | |
genitive | arcuāriī | arcuāriae | arcuāriī | arcuāriōrum | arcuāriārum | arcuāriōrum | |
dative | arcuāriō | arcuāriae | arcuāriō | arcuāriīs | |||
accusative | arcuārium | arcuāriam | arcuārium | arcuāriōs | arcuāriās | arcuāria | |
ablative | arcuāriō | arcuāriā | arcuāriō | arcuāriīs | |||
vocative | arcuārie | arcuāria | arcuārium | arcuāriī | arcuāriae | arcuāria |
arcuārius m (genitive arcuāriī or arcuārī); second declension
Second-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | arcuārius | arcuāriī |
genitive | arcuāriī arcuārī1 |
arcuāriōrum |
dative | arcuāriō | arcuāriīs |
accusative | arcuārium | arcuāriōs |
ablative | arcuāriō | arcuāriīs |
vocative | arcuārie | arcuāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).