Hello, you have come here looking for the meaning of the word
argóin. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
argóin, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
argóin in singular and plural. Everything you need to know about the word
argóin you have here. The definition of the word
argóin will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
argóin, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Irish
Etymology 1
Back-formation from argóint (“argument”).
Verb
argóin (present analytic argónann, future analytic argónfaidh, verbal noun argóint, past participle argóinte)
- (transitive, intransitive) argue
Conjugation
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
argónaim
|
argónann tú; argónair†
|
argónann sé, sí
|
argónaimid
|
argónann sibh
|
argónann siad; argónaid†
|
a argónann; a argónas / a n-argónann*
|
argóintear
|
past
|
d'argóin mé; d'argónas / argóin mé‡; argónas‡
|
d'argóin tú; d'argónais / argóin tú‡; argónais‡
|
d'argóin sé, sí / argóin sé, sí‡
|
d'argónamar; d'argóin muid / argónamar‡; argóin muid‡
|
d'argóin sibh; d'argónabhair / argóin sibh‡; argónabhair‡
|
d'argóin siad; d'argónadar / argóin siad; argónadar‡
|
a d'argóin / ar argóin*
|
argónadh; hargónadh†
|
past habitual
|
d'argónainn / argónainn‡; n-argónainn‡‡
|
d'argóinteá / argóinteá‡; n-argóinteᇇ
|
d'argónadh sé, sí / argónadh sé, sí‡; n-argónadh sé, s퇇
|
d'argónaimis; d'argónadh muid / argónaimis‡; argónadh muid‡; n-argónaimis‡‡; n-argónadh muid‡‡
|
d'argónadh sibh / argónadh sibh‡; n-argónadh sibh‡‡
|
d'argónaidís; d'argónadh siad / argónaidís‡; argónadh siad‡; n-argónaidís‡‡; n-argónadh siad‡‡
|
a d'argónadh / a n-argónadh*
|
d'argóintí / argóintí‡; n-argóint퇇
|
future
|
argónfaidh mé; argónfad
|
argónfaidh tú; argónfair†
|
argónfaidh sé, sí
|
argónfaimid; argónfaidh muid
|
argónfaidh sibh
|
argónfaidh siad; argónfaid†
|
a argónfaidh; a argónfas / a n-argónfaidh*
|
argónfar
|
conditional
|
d'argónfainn / argónfainn‡; n-argónfainn‡‡
|
d'argónfá / argónfá‡; n-argónfᇇ
|
d'argónfadh sé, sí / argónfadh sé, sí‡; n-argónfadh sé, s퇇
|
d'argónfaimis; d'argónfadh muid / argónfaimis‡; argónfadh muid‡; n-argónfaimis‡‡; n-argónfadh muid‡‡
|
d'argónfadh sibh / argónfadh sibh‡; n-argónfadh sibh‡‡
|
d'argónfaidís; d'argónfadh siad / argónfaidís‡; argónfadh siad‡; n-argónfaidís‡‡; n-argónfadh siad‡‡
|
a d'argónfadh / a n-argónfadh*
|
d'argónfaí / argónfaí‡; n-argónfa퇇
|
subjunctive
|
present
|
go n-argóna mé; go n-argónad†
|
go n-argóna tú; go n-argónair†
|
go n-argóna sé, sí
|
go n-argónaimid; go n-argóna muid
|
go n-argóna sibh
|
go n-argóna siad; go n-argónaid†
|
—
|
go n-argóintear
|
past
|
dá n-argónainn
|
dá n-argóinteá
|
dá n-argónadh sé, sí
|
dá n-argónaimis; dá n-argónadh muid
|
dá n-argónadh sibh
|
dá n-argónaidís; dá n-argónadh siad
|
—
|
dá n-argóintí
|
imperative
|
argónaim
|
argóin
|
argónadh sé, sí
|
argónaimis
|
argónaigí; argónaidh†
|
argónaidís
|
—
|
argóintear
|
verbal noun
|
argóint
|
past participle
|
argóinte
|
*indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
Derived terms
Etymology 2
Noun
argóin m sg
- vocative/genitive singular of argón (“argon”)
Mutation
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “argóin”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “argam(a)int”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- “argóin”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2025