arga
Hello, you have come here looking for the meaning of the word arga. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word arga, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say arga in singular and plural. Everything you need to know about the word arga you have here. The definition of the word arga will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofarga, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Faroese
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
Verb
arga (third person singular past indicative argaði, third person plural past indicative argaðu, supine argað)
Conjugation
| Conjugation of arga (group v-30) | ||
|---|---|---|
| infinitive | arga | |
| supine | argað | |
| participle (a6)1 | argandi | argaður |
| present | past | |
| first singular | argi | argaði |
| second singular | argar | argaði |
| third singular | argar | argaði |
| plural | arga | argaðu |
| imperative | ||
| singular | arga! | |
| plural | argið! | |
| 1Only the past participle being declined. | ||
Icelandic
Pronunciation
- Rhymes: -arka
Verb
arga (weak verb, third-person singular past indicative argaði, supine argað)
Conjugation
arga — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að arga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
argað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
argandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég arga | við örgum | present (nútíð) |
ég argi | við örgum |
| þú argar | þið argið | þú argir | þið argið | ||
| hann, hún, það argar | þeir, þær, þau arga | hann, hún, það argi | þeir, þær, þau argi | ||
| past (þátíð) |
ég argaði | við örguðum | past (þátíð) |
ég argaði | við örguðum |
| þú argaðir | þið örguðuð | þú argaðir | þið örguðuð | ||
| hann, hún, það argaði | þeir, þær, þau örguðu | hann, hún, það argaði | þeir, þær, þau örguðu | ||
| imperative (boðháttur) |
arga (þú) | argið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| argaðu | argiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að argast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
argast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
argandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég argast | við örgumst | present (nútíð) |
ég argist | við örgumst |
| þú argast | þið argist | þú argist | þið argist | ||
| hann, hún, það argast | þeir, þær, þau argast | hann, hún, það argist | þeir, þær, þau argist | ||
| past (þátíð) |
ég argaðist | við örguðumst | past (þátíð) |
ég argaðist | við örguðumst |
| þú argaðist | þið örguðust | þú argaðist | þið örguðust | ||
| hann, hún, það argaðist | þeir, þær, þau örguðust | hann, hún, það argaðist | þeir, þær, þau örguðust | ||
| imperative (boðháttur) |
argast (þú) | argist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| argastu | argisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
argaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
argaður | örguð | argað | argaðir | argaðar | örguð | |
| accusative (þolfall) |
argaðan | argaða | argað | argaða | argaðar | örguð | |
| dative (þágufall) |
örguðum | argaðri | örguðu | örguðum | örguðum | örguðum | |
| genitive (eignarfall) |
argaðs | argaðrar | argaðs | argaðra | argaðra | argaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
argaði | argaða | argaða | örguðu | örguðu | örguðu | |
| accusative (þolfall) |
argaða | örguðu | argaða | örguðu | örguðu | örguðu | |
| dative (þágufall) |
argaða | örguðu | argaða | örguðu | örguðu | örguðu | |
| genitive (eignarfall) |
argaða | örguðu | argaða | örguðu | örguðu | örguðu | |
Related terms
Irish
Verb
arga
Mutation
| radical | eclipsis | with h-prothesis | with t-prothesis |
|---|---|---|---|
| arga | n-arga | harga | not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Javanese
Romanization
arga
- Romanization of ꦲꦂꦒ
Latin
Etymology 1
Noun
ārga
References
- arga in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Etymology 2
Noun
arga f (genitive argae); first declension
- the cunt; the pussy; the vas muliebre
References
- Blondeau, Pierre Nicolas, and Noel, François. Dictionarium eroticum latino-gallicum. France, I. Liseaux, 1885.
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | arga | argae |
| genitive | argae | argārum |
| dative | argae | argīs |
| accusative | argam | argās |
| ablative | argā | argīs |
| vocative | arga | argae |
Maguindanao
Etymology
Noun
arga (Jawi spelling آرْگَ)
Old Javanese
Etymology
Metathesis of earlier Old Javanese agra (“top, summit, point; prominent, first, chief, best”), probably due to influence of Pali agga (“highest; top-most”), from Sanskrit अग्र (agra, “tip, point”).
Pronunciation
Noun
arga
- mountain-peak
- mountain
Alternative forms
Derived terms
Descendants
Further reading
- "arga" in P.J. Zoetmulder with the collaboration of S.O. Robson, Old Javanese-English Dictionary. 's-Gravenhage: M. Nijhoff, 1982.
Old Norse
Alternative forms
- raga (with metathesis)
Adjective
arga
- strong feminine accusative singular of argr
- strong masculine accusative plural of argr
- weak masculine oblique singular of argr
- weak feminine nominative singular of argr
- weak neuter singular of argr
Swedish
Adjective
arga