From French aristocratique, from Ancient Greek ἀριστοκρατικός (aristokratikós). By surface analysis, aristo- + -cratic.
aristocratic (comparative more aristocratic, superlative most aristocratic)
|
Borrowed from French aristocratique. By surface analysis, aristocrat + -ic.
aristocratic m or n (feminine singular aristocratică, masculine plural aristocratici, feminine and neuter plural aristocratice)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | aristocratic | aristocratică | aristocratici | aristocratice | ||
definite | aristocraticul | aristocratica | aristocraticii | aristocraticele | |||
genitive/ dative |
indefinite | aristocratic | aristocratice | aristocratici | aristocratice | ||
definite | aristocraticului | aristocraticei | aristocraticilor | aristocraticelor |