From arrigō (“I set up, erect”).
arrēctus (feminine arrēcta, neuter arrēctum, comparative arrēctior); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | arrēctus | arrēcta | arrēctum | arrēctī | arrēctae | arrēcta | |
Genitive | arrēctī | arrēctae | arrēctī | arrēctōrum | arrēctārum | arrēctōrum | |
Dative | arrēctō | arrēctō | arrēctīs | ||||
Accusative | arrēctum | arrēctam | arrēctum | arrēctōs | arrēctās | arrēcta | |
Ablative | arrēctō | arrēctā | arrēctō | arrēctīs | |||
Vocative | arrēcte | arrēcta | arrēctum | arrēctī | arrēctae | arrēcta |