From Latin arrogans.[1] With -áns ending.
arrogáns (comparative arrogánsabb, superlative legarrogánsabb)
Inflection of arrogáns | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | arrogáns | arrogánsak |
accusative | arrogánsat arrogánst |
arrogánsakat |
dative | arrogánsnak | arrogánsaknak |
instrumental | arrogánssal | arrogánsakkal |
causal-final | arrogánsért | arrogánsakért |
translative | arrogánssá | arrogánsakká |
terminative | arrogánsig | arrogánsakig |
essive-formal | arrogánsként | arrogánsakként |
essive-modal | — | — |
inessive | arrogánsban | arrogánsakban |
superessive | arrogánson | arrogánsakon |
adessive | arrogánsnál | arrogánsaknál |
illative | arrogánsba | arrogánsakba |
sublative | arrogánsra | arrogánsakra |
allative | arrogánshoz | arrogánsakhoz |
elative | arrogánsból | arrogánsakból |
delative | arrogánsról | arrogánsakról |
ablative | arrogánstól | arrogánsaktól |
non-attributive possessive - singular |
arrogánsé | arrogánsaké |
non-attributive possessive - plural |
arrogánséi | arrogánsakéi |