assiduo

Hello, you have come here looking for the meaning of the word assiduo. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word assiduo, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say assiduo in singular and plural. Everything you need to know about the word assiduo you have here. The definition of the word assiduo will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofassiduo, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: assíduo

Italian

Etymology

From Latin assiduus.

Pronunciation

  • IPA(key): /asˈsi.du.o/, /asˈsi.dwo/[1]
  • Rhymes: -iduo, -idwo
  • Hyphenation: as‧sì‧du‧o, as‧sì‧duo

Adjective

assiduo (feminine assidua, masculine plural assidui, feminine plural assidue)

  1. assiduous, regular, diligent

Derived terms

References

  1. ^ assiduo in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)

Further reading

  • assiduo in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana

Latin

Alternative forms

Etymology

From assiduus (constant) +‎ .

Pronunciation

Verb

assiduō (present infinitive assiduāre, perfect active assiduāvī, supine assiduātum); first conjugation

  1. (transitive) to apply constantly

Conjugation

   Conjugation of assiduō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present assiduō assiduās assiduat assiduāmus assiduātis assiduant
imperfect assiduābam assiduābās assiduābat assiduābāmus assiduābātis assiduābant
future assiduābō assiduābis assiduābit assiduābimus assiduābitis assiduābunt
perfect assiduāvī assiduāvistī assiduāvit assiduāvimus assiduāvistis assiduāvērunt,
assiduāvēre
pluperfect assiduāveram assiduāverās assiduāverat assiduāverāmus assiduāverātis assiduāverant
future perfect assiduāverō assiduāveris assiduāverit assiduāverimus assiduāveritis assiduāverint
passive present assiduor assiduāris,
assiduāre
assiduātur assiduāmur assiduāminī assiduantur
imperfect assiduābar assiduābāris,
assiduābāre
assiduābātur assiduābāmur assiduābāminī assiduābantur
future assiduābor assiduāberis,
assiduābere
assiduābitur assiduābimur assiduābiminī assiduābuntur
perfect assiduātus + present active indicative of sum
pluperfect assiduātus + imperfect active indicative of sum
future perfect assiduātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present assiduem assiduēs assiduet assiduēmus assiduētis assiduent
imperfect assiduārem assiduārēs assiduāret assiduārēmus assiduārētis assiduārent
perfect assiduāverim assiduāverīs assiduāverit assiduāverīmus assiduāverītis assiduāverint
pluperfect assiduāvissem assiduāvissēs assiduāvisset assiduāvissēmus assiduāvissētis assiduāvissent
passive present assiduer assiduēris,
assiduēre
assiduētur assiduēmur assiduēminī assiduentur
imperfect assiduārer assiduārēris,
assiduārēre
assiduārētur assiduārēmur assiduārēminī assiduārentur
perfect assiduātus + present active subjunctive of sum
pluperfect assiduātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present assiduā assiduāte
future assiduātō assiduātō assiduātōte assiduantō
passive present assiduāre assiduāminī
future assiduātor assiduātor assiduantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives assiduāre assiduāvisse assiduātūrum esse assiduārī assiduātum esse assiduātum īrī
participles assiduāns assiduātūrus assiduātus assiduandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
assiduandī assiduandō assiduandum assiduandō assiduātum assiduātū

References

  • assiduo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • assiduo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.