From atestacja + -ny. First attested in 1903.[1]
atestacyjny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | atestacyjny | atestacyjna | atestacyjne | atestacyjni | atestacyjne | |
genitive | atestacyjnego | atestacyjnej | atestacyjnego | atestacyjnych | ||
dative | atestacyjnemu | atestacyjnej | atestacyjnemu | atestacyjnym | ||
accusative | atestacyjnego | atestacyjny | atestacyjną | atestacyjne | atestacyjnych | atestacyjne |
instrumental | atestacyjnym | atestacyjną | atestacyjnym | atestacyjnymi | ||
locative | atestacyjnym | atestacyjnej | atestacyjnym | atestacyjnych |