From Old Norse athuga; by surface analysis, at- (“ad-”) + huga (“to think of, like”), the latter from Old Norse huga, from Proto-Germanic *hugōną (“to think about, consider”). Cognate with Norwegian Nynorsk åthuga (“observe”).
athuga (weak verb, third-person singular past indicative athugaði, supine athugað)
| infinitive (nafnháttur) |
að athuga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
athugað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
athugandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég athuga | við athugum | present (nútíð) |
ég athugi | við athugum |
| þú athugar | þið athugið | þú athugir | þið athugið | ||
| hann, hún, það athugar | þeir, þær, þau athuga | hann, hún, það athugi | þeir, þær, þau athugi | ||
| past (þátíð) |
ég athugaði | við athuguðum | past (þátíð) |
ég athugaði | við athuguðum |
| þú athugaðir | þið athuguðuð | þú athugaðir | þið athuguðuð | ||
| hann, hún, það athugaði | þeir, þær, þau athuguðu | hann, hún, það athugaði | þeir, þær, þau athuguðu | ||
| imperative (boðháttur) |
athuga (þú) | athugið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| athugaðu | athugiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að athugast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
athugast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
athugandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég athugast | við athugumst | present (nútíð) |
ég athugist | við athugumst |
| þú athugast | þið athugist | þú athugist | þið athugist | ||
| hann, hún, það athugast | þeir, þær, þau athugast | hann, hún, það athugist | þeir, þær, þau athugist | ||
| past (þátíð) |
ég athugaðist | við athuguðumst | past (þátíð) |
ég athugaðist | við athuguðumst |
| þú athugaðist | þið athuguðust | þú athugaðist | þið athuguðust | ||
| hann, hún, það athugaðist | þeir, þær, þau athuguðust | hann, hún, það athugaðist | þeir, þær, þau athuguðust | ||
| imperative (boðháttur) |
athugast (þú) | athugist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| athugastu | athugisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
athugaður | athuguð | athugað | athugaðir | athugaðar | athuguð | |
| accusative (þolfall) |
athugaðan | athugaða | athugað | athugaða | athugaðar | athuguð | |
| dative (þágufall) |
athuguðum | athugaðri | athuguðu | athuguðum | athuguðum | athuguðum | |
| genitive (eignarfall) |
athugaðs | athugaðrar | athugaðs | athugaðra | athugaðra | athugaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
athugaði | athugaða | athugaða | athuguðu | athuguðu | athuguðu | |
| accusative (þolfall) |
athugaða | athuguðu | athugaða | athuguðu | athuguðu | athuguðu | |
| dative (þágufall) |
athugaða | athuguðu | athugaða | athuguðu | athuguðu | athuguðu | |
| genitive (eignarfall) |
athugaða | athuguðu | athugaða | athuguðu | athuguðu | athuguðu | |