From atso (“old woman”) + hitz (“word”), coined by Arnauld de Oihenart.
atsotitz inan
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | atsotitz | atsotitza | atsotitzak |
ergative | atsotitzek | atsotitzak | atsotitzek |
dative | atsotitzi | atsotitzari | atsotitzei |
genitive | atsotitzen | atsotitzaren | atsotitzen |
comitative | atsotitzekin | atsotitzarekin | atsotitzekin |
causative | atsotitzengatik | atsotitzarengatik | atsotitzengatik |
benefactive | atsotitzentzat | atsotitzarentzat | atsotitzentzat |
instrumental | atsotitzez | atsotitzaz | atsotitzez |
inessive | atsotitzetan | atsotitzean | atsotitzetan |
locative | atsotitzetako | atsotitzeko | atsotitzetako |
allative | atsotitzetara | atsotitzera | atsotitzetara |
terminative | atsotitzetaraino | atsotitzeraino | atsotitzetaraino |
directive | atsotitzetarantz | atsotitzerantz | atsotitzetarantz |
destinative | atsotitzetarako | atsotitzerako | atsotitzetarako |
ablative | atsotitzetatik | atsotitzetik | atsotitzetatik |
partitive | atsotitzik | — | — |
prolative | atsotiztzat | — | — |