Borrowed from Latin atomus (“smallest particle”), from Ancient Greek ἄτομος (átomos, “indivisible”), from ἀ- (a-, “not”) + τέμνω (témnō, “I cut”).
atóm n (genitive singular atóms, nominative plural atóm)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | atóm | atómið | atóm | atómin |
accusative | atóm | atómið | atóm | atómin |
dative | atómi | atóminu | atómum | atómunum |
genitive | atóms | atómsins | atóma | atómanna |
Derived from Latin atomus (“smallest particle”), from Ancient Greek ἄτομος (átomos, “indivisible”), from ἀ- (a-, “not”) + τέμνω (témnō, “I cut”).
atóm m inan (relational adjective atómový or atomický)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | atóm | atómy |
genitive | atómu | atómov |
dative | atómu | atómom |
accusative | atóm | atómy |
locative | atóme | atómoch |
instrumental | atómom | atómami |