From Middle Breton auu, from Proto-Brythonic *aβʉ, from Proto-Celtic *awV-. Cognate with Welsh afu, Cornish avi, Middle Irish áe.
avu m (plural avuoù)
avu
avu (plural avuwo)
avu
Inflection of avu (Kotus type 1/valo, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | avu | avut | ||
genitive | avun | avujen | ||
partitive | avua | avuja | ||
illative | avuun | avuihin | ||
singular | plural | |||
nominative | avu | avut | ||
accusative | nom. | avu | avut | |
gen. | avun | |||
genitive | avun | avujen | ||
partitive | avua | avuja | ||
inessive | avussa | avuissa | ||
elative | avusta | avuista | ||
illative | avuun | avuihin | ||
adessive | avulla | avuilla | ||
ablative | avulta | avuilta | ||
allative | avulle | avuille | ||
essive | avuna | avuina | ||
translative | avuksi | avuiksi | ||
abessive | avutta | avuitta | ||
instructive | — | avuin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
avu
From abu.
avu