From ayrılma ("leaving, exiting") + hâl ("case").
ayrılma hâli (definite accusative ayrılma hâlini, plural ayrılma hâlleri)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | ayrılma hâli | |
Definite accusative | ayrılma hâlini | |
Singular | Plural | |
Nominative | ayrılma hâli | ayrılma hâlleri |
Definite accusative | ayrılma hâlini | ayrılma hâllerini |
Dative | ayrılma hâline | ayrılma hâllerine |
Locative | ayrılma hâlinde | ayrılma hâllerinde |
Ablative | ayrılma hâlinden | ayrılma hâllerinden |
Genitive | ayrılma hâlinin | ayrılma hâllerinin |