ayran (uncountable)
From Proto-Turkic *ayran (“koumiss”).
ayran (definite accusative ayranı, plural ayranlar)
Declension of ayran | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
nominative | ayran |
ayranlar | ||||||
definite accusative | ayranı |
ayranları | ||||||
dative | ayrana |
ayranlara | ||||||
locative | ayranda |
ayranlarda | ||||||
ablative | ayrandan |
ayranlardan | ||||||
definite genitive | ayranın |
ayranların |
ayran m (plural ayrans)
From Ottoman Turkish آیران (ayran), from Proto-Turkic *ayran.
ayran (definite accusative ayranı, plural ayranlar)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | ayran | |
Definite accusative | ayranı | |
Singular | Plural | |
Nominative | ayran | ayranlar |
Definite accusative | ayranı | ayranları |
Dative | ayrana | ayranlara |
Locative | ayranda | ayranlarda |
Ablative | ayrandan | ayranlardan |
Genitive | ayranın | ayranların |