bús (“sad”) + komor (“somber”)
búskomor (comparative búskomorabb, superlative legbúskomorabb)
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | búskomor | búskomorak |
accusative | búskomort | búskomorakat |
dative | búskomornak | búskomoraknak |
instrumental | búskomorral | búskomorakkal |
causal-final | búskomorért | búskomorakért |
translative | búskomorrá | búskomorakká |
terminative | búskomorig | búskomorakig |
essive-formal | búskomorként | búskomorakként |
essive-modal | — | — |
inessive | búskomorban | búskomorakban |
superessive | búskomoron | búskomorakon |
adessive | búskomornál | búskomoraknál |
illative | búskomorba | búskomorakba |
sublative | búskomorra | búskomorakra |
allative | búskomorhoz | búskomorakhoz |
elative | búskomorból | búskomorakból |
delative | búskomorról | búskomorakról |
ablative | búskomortól | búskomoraktól |
non-attributive possessive - singular |
búskomoré | búskomoraké |
non-attributive possessive - plural |
búskomoréi | búskomorakéi |