From błędnik + -owy. First attested in 1848.[1][2]
błędnikowy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | błędnikowy | błędnikowa | błędnikowe | błędnikowi | błędnikowe | |
genitive | błędnikowego | błędnikowej | błędnikowego | błędnikowych | ||
dative | błędnikowemu | błędnikowej | błędnikowemu | błędnikowym | ||
accusative | błędnikowego | błędnikowy | błędnikową | błędnikowe | błędnikowych | błędnikowe |
instrumental | błędnikowym | błędnikową | błędnikowym | błędnikowymi | ||
locative | błędnikowym | błędnikowej | błędnikowym | błędnikowych |