From błotniarka + -owy. First attested in 1903.[1]
błotniarkowy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | błotniarkowy | błotniarkowa | błotniarkowe | błotniarkowi | błotniarkowe | |
genitive | błotniarkowego | błotniarkowej | błotniarkowego | błotniarkowych | ||
dative | błotniarkowemu | błotniarkowej | błotniarkowemu | błotniarkowym | ||
accusative | błotniarkowego | błotniarkowy | błotniarkową | błotniarkowe | błotniarkowych | błotniarkowe |
instrumental | błotniarkowym | błotniarkową | błotniarkowym | błotniarkowymi | ||
locative | błotniarkowym | błotniarkowej | błotniarkowym | błotniarkowych |