başlamak

Hello, you have come here looking for the meaning of the word başlamak. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word başlamak, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say başlamak in singular and plural. Everything you need to know about the word başlamak you have here. The definition of the word başlamak will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofbaşlamak, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish باشلامق (başlamak).

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Audio(file)
  • Hyphenation: baş‧la‧mak

Verb

başlamak (third-person singular simple present başlar)

  1. (intransitive) to begin, to start
    Kış başlarken yapraklar döküldü.
    The leaves have fallen as winter begins.

Conjugation

Conjugation of başlamak

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive başlamak
impersonal participle imperfective başlayan
perfective başlamış
prospective başlayacak
personal participle non-prospective başladığım başladığın başladığı başladığımız başladığınız başladıkları
prospective başlayacağım başlayacağın başlayacağı başlayacağımız başlayacağınız başlayacakları
verbal noun başlama
way of doing başlayış
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist başlarım başlarsın başlar başlarız başlarsınız başlarlar
imperfective başlıyorum başlıyorsun başlıyor başlıyoruz başlıyorsunuz başlıyorlar
past perfective başladım başladın başladı başladık başladınız başladılar
imperfective başlıyordum başlıyordun başlıyordu başlıyorduk başlıyordunuz başlıyorlardı
future başlayacağım başlayacaksın başlayacak başlayacağız başlayacaksınız başlayacaklar
inferential perfective başlamışım başlamışsın başlamış başlamışız başlamışsınız başlamışlar
aorist başlarmışım başlarmışsın başlarmış başlarmışız başlarmışsınız başlarmışlar
imperfective başlıyormuşum başlıyormuşsun başlıyormuş başlıyormuşuz başlıyormuşsunuz başlıyormuşlar
conditional simple başlasam başlasan başlasa başlasak başlasanız başlasalar
perfective başlasaydım başlasaydın başlasaydı başlasaydık başlasaydınız başlasaydılar
optative başlayayım başlayasın başlaya başlayalım başlayasınız başlayalar
progressive başlamaktayım başlamaktasın başlamakta başlamaktayız başlamaktasınız başlamaktalar
necessitative başlamalıyım başlamalısın başlamalı başlamalıyız başlamalısınız başlamalılar
imperative başla başlasın başlayın başlasınlar
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist başlar mıyım? başlar mısın? başlar mı? başlar mıyız? başlar mısınız? başlarlar mı?
imperfective başlıyor muyum? başlıyor musun? başlıyor mu? başlıyor muyuz? başlıyor musunuz? başlıyorlar mı?
past perfective başladım mı? başladın mı? başladı mı? başladık mı? başladınız mı? başladılar mı?
imperfective başlıyor muydum? başlıyor muydun? başlıyor muydu? başlıyor muyduk? başlıyor muydunuz? başlıyorlar mıydı?
future başlayacak mıyım? başlayacak mısın? başlayacak mı? başlayacak mıyız? başlayacak mısınız? başlayacaklar mı?
inferential perfective başlamış mıyım? başlamış mısın? başlamış mı? başlamış mıyız? başlamış mısınız? başlamışlar mı?
aorist başlar mıymışım? başlar mıymışsın? başlar mıymış? başlar mıymışız? başlar mıymışsınız? başlarlar mıymış?
imperfective başlıyor muymuşum? başlıyor muymuşsun? başlıyor muymuş? başlıyor muymuşuz? başlıyor muymuşsunuz? başlıyorlar mıymış?
conditional simple başlasam mı? başlasan mı? başlasa mı? başlasak mı? başlasanız mı? başlasalar mı?
perfective başlasa mıydım? başlasa mıydın? başlasa mıydı? başlasa mıydık? başlasa mıydınız? başlasalar mıydı?
progressive başlamakta mıyım? başlamakta mısın? başlamakta mı? başlamakta mıyız? başlamakta mısınız? başlamaktalar mı?
necessitative başlamalı mıyım? başlamalı mısın? başlamalı mı? başlamalı mıyız? başlamalı mısınız? başlamalılar mı?
Negative declarative
infinitive başlamamak
impersonal participle imperfective başlamayan
perfective başlamamış
prospective başlamayacak
personal participle non-prospective başlamadığım başlamadığın başlamadığı başlamadığımız başlamadığınız başlamadıkları
prospective başlamayacağım başlamayacağın başlamayacağı başlamayacağımız başlamayacağınız başlamayacakları
verbal noun başlamama
way of doing başlamayış
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist başlamam başlamazsın başlamaz başlamayız başlamazsınız başlamazlar
imperfective başlamıyorum başlamıyorsun başlamıyor başlamıyoruz başlamıyorsunuz başlamıyorlar
past perfective başlamadım başlamadın başlamadı başlamadık başlamadınız başlamadılar
imperfective başlamıyordum başlamıyordun başlamıyordu başlamıyorduk başlamıyordunuz başlamıyordular
future başlamayacağım başlamayacaksın başlamayacak başlamayacağız başlamayacaksınız başlamayacaklar
inferential perfective başlamamışım başlamamışsın başlamamış başlamamışız başlamamışsınız başlamamışlar
aorist başlamazmışım başlamazmışsın başlamazmış başlamazmışız başlamazmışsınız başlamazmışlar
imperfective başlamıyormuşum başlamıyormuşsun başlamıyormuş başlamıyormuşuz başlamıyormuşsunuz başlamıyormuşlar
conditional simple başlamasam başlamasan başlamasa başlamasak başlamasanız başlamasalar
perfective başlamasaydım başlamasaydın başlamasaydı başlamasaydık başlamasaydınız başlamasaydılar
optative başlamayayım başlamayasın başlamaya başlamayalım başlamayasınız başlamayalar
progressive başlamamaktayım başlamamaktasın başlamamakta başlamamaktayız başlamamaktasınız başlamamaktalar
necessitative başlamamalıyım başlamamalısın başlamamalı başlamamalıyız başlamamalısınız başlamamalılar
imperative başlama başlamasın başlamayın başlamasınlar
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist başlamaz mıyım? başlamaz mısın? başlamaz mı? başlamaz mıyız? başlamaz mısınız? başlamazlar mı?
imperfective başlamıyor muyum? başlamıyor musun? başlamıyor mu? başlamıyor muyuz? başlamıyor musunuz? başlamıyorlar mı?
past perfective başlamadım mı? başlamadın mı? başlamadı mı? başlamadık mı? başlamadınız mı? başlamadılar mı?
imperfective başlamıyor muydum? başlamıyor muydun? başlamıyor muydu? başlamıyor muyduk? başlamıyor muydunuz? başlamıyorlar mıydı?
future başlamayacak mıyım? başlamayacak mısın? başlamayacak mı? başlamayacak mıyız? başlamayacak mısınız? başlamayacaklar mı?
inferential perfective başlamamış mıyım? başlamamış mısın? başlamamış mı? başlamamış mıyız? başlamamış mısınız? başlamamışlar mı?
aorist başlamaz mıymışım? başlamaz mıymışsın? başlamaz mıymış? başlamaz mıymışız? başlamaz mıymışsınız? başlamazlar mıymış?
imperfective başlamıyor muymuşum? başlamıyor muymuşsun? başlamıyor muymuş? başlamıyor muymuşuz? başlamıyor muymuşsunuz? başlamıyorlar mıymış?
conditional simple başlamasam mı? başlamasan mı? başlamasa mı? başlamasak mı? başlamasanız mı? başlamasalar mı?
perfective başlamasa mıydım? başlamasa mıydın? başlamasa mıydı? başlamasa mıydık? başlamasa mıydınız? başlamasalar mıydı?
progressive başlamamakta mıyım? başlamamakta mısın? başlamamakta mı? başlamamakta mıyız? başlamamakta mısınız? başlamamaktalar mı?
necessitative başlamamalı mıyım? başlamamalı mısın? başlamamalı mı? başlamamalı mıyız? başlamamalı mısınız? başlamamalılar mı?

Further reading

  • “başlamak”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
Wikious
Boobota
Sagapedia