From Old Norse bakki, from Proto-Germanic *bankô.
bakki m (genitive singular bakka, plural bakkar)
Declension of bakki | ||||
---|---|---|---|---|
m1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | bakki | bakkin | bakkar | bakkarnir |
accusative | bakka | bakkan | bakkar | bakkarnar |
dative | bakka | bakkanum | bakkum | bakkunum |
genitive | bakka | bakkans | bakka | bakkanna |
Declension of bakki | ||||
---|---|---|---|---|
m3 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | bakki | bakkin | bakkar | bakkarnir |
accusative | bakka | bakkan | bakkar | bakkarnar |
dative | bakka | bakkanum | bøkkum | bøkkunum |
genitive | bakka | bakkans | bakka | bakkanna |
Borrowed from Danish bakke (“hill”), from Old Danish bakkæ, from Old Norse bakki, from Proto-Germanic *bankô.
bakki (plural bakkit)
From Old Norse bakki, from Proto-Germanic *bankô.
bakki m (genitive singular bakka, nominative plural bakkar)
From Proto-Germanic *bankô.
bakki m
Swedish and Danish forms with -kk- from western dialectal influence.