bani

Hello, you have come here looking for the meaning of the word bani. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word bani, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say bani in singular and plural. Everything you need to know about the word bani you have here. The definition of the word bani will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofbani, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: báni, bání, and -bani

English

Noun

bani

  1. plural of ban (currency)

Anagrams

Azerbaijani

Etymology

From Arabic بَانِي (bānī).

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Hyphenation: ba‧ni
  • Audio(file)

Noun

bani (definite accusative banini, plural banilər)

  1. (somewhat higher register) founder
    Synonyms: təsisçi, qurucu

Declension

    Declension of bani
singular plural
nominative bani
 banilər
definite accusative banini
 baniləri
dative baniyə
 banilərə
locative banidə
 banilərdə
ablative banidən
 banilərdən
definite genitive baninin
 banilərin
    Possessive forms of bani
nominative
singular plural
mənim (“my”) banim banilərim
sənin (“your”) banin banilərin
onun (“his/her/its”) banisi baniləri
bizim (“our”) banimiz banilərimiz
sizin (“your”) baniniz baniləriniz
onların (“their”) banisi or baniləri baniləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) banimi banilərimi
sənin (“your”) banini banilərini
onun (“his/her/its”) banisini banilərini
bizim (“our”) banimizi banilərimizi
sizin (“your”) baninizi banilərinizi
onların (“their”) banisini or banilərini banilərini
dative
singular plural
mənim (“my”) banimə banilərimə
sənin (“your”) baninə banilərinə
onun (“his/her/its”) banisinə banilərinə
bizim (“our”) banimizə banilərimizə
sizin (“your”) baninizə banilərinizə
onların (“their”) banisinə or banilərinə banilərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) banimdə banilərimdə
sənin (“your”) banində banilərində
onun (“his/her/its”) banisində banilərində
bizim (“our”) banimizdə banilərimizdə
sizin (“your”) baninizdə banilərinizdə
onların (“their”) banisində or banilərində banilərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) banimdən banilərimdən
sənin (“your”) banindən banilərindən
onun (“his/her/its”) banisindən banilərindən
bizim (“our”) banimizdən banilərimizdən
sizin (“your”) baninizdən banilərinizdən
onların (“their”) banisindən or banilərindən banilərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) banimin banilərimin
sənin (“your”) baninin banilərinin
onun (“his/her/its”) banisinin banilərinin
bizim (“our”) banimizin banilərimizin
sizin (“your”) baninizin banilərinizin
onların (“their”) banisinin or banilərinin banilərinin

Related terms

Further reading

  • “bani” in Obastan.com.

Balinese

Romanization

bani

  1. Romanization of ᬩᬦᬶ

Esperanto

Etymology

From French baigner.

Pronunciation

Verb

bani (present banas, past banis, future banos, conditional banus, volitive banu)

  1. (transitive) to bathe

Conjugation

Conjugation of bani
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense banas banis banos
active participle bananta banantaj baninta banintaj banonta banontaj
acc. banantan banantajn banintan banintajn banontan banontajn
passive participle banata banataj banita banitaj banota banotaj
acc. banatan banatajn banitan banitajn banotan banotajn
nominal active participle bananto banantoj baninto banintoj banonto banontoj
acc. bananton banantojn baninton banintojn banonton banontojn
nominal passive participle banato banatoj banito banitoj banoto banotoj
acc. banaton banatojn baniton banitojn banoton banotojn
adverbial active participle banante baninte banonte
adverbial passive participle banate banite banote
infinitive bani imperative banu conditional banus

Derived terms

Faroese

Verb

bani

  1. first-person singular present of bana

Galician

Verb

bani

  1. (reintegrationist norm) inflection of banir:
    1. first-person singular preterite indicative
    2. second-person plural imperative

Hungarian

Etymology

From Romanian bani.

Pronunciation

Noun

bani (plural banik)

  1. ban (subdivision of Romanian leu)

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative bani banik
accusative banit banikat
dative baninak baniknak
instrumental banival banikkal
causal-final baniért banikért
translative banivá banikká
terminative baniig banikig
essive-formal baniként banikként
essive-modal — —
inessive baniban banikban
superessive banin banikon
adessive baninál baniknál
illative baniba banikba
sublative banira banikra
allative banihoz banikhoz
elative baniból banikból
delative baniról banikról
ablative banitól baniktól
non-attributive
possessive - singular 		banié baniké
non-attributive
possessive - plural 		baniéi banikéi
Possessive forms of bani
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. banim banijaim
2nd person sing. banid banijaid
3rd person sing. banija banijai
1st person plural banink banijaink
2nd person plural banitok banijaitok
3rd person plural banijuk banijaik

Icelandic

Etymology

From Old Norse bani, from Proto-Germanic *banô. Cognate with English bane.

Pronunciation

Noun

bani m (genitive singular bana, nominative plural banar)

  1. death
  2. killer, bane, slayer

Declension

declension of bani
m-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative bani baninn banar banarnir
accusative bana banann bana banana
dative bana bananum bönum bönunum
genitive bana banans bana bananna

Derived terms

See also

Latin

Pronunciation

Noun

banī

  1. inflection of banus:
    1. nominative/vocative plural
    2. genitive singular

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *banô.

Noun

bani m

  1. death
  2. that which causes death
  3. a killer, murderer

Declension

  Declension of bani (weak an-stem)
masculine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative bani baninn banar banarnir
accusative bana banann bana banana
dative bana bananum bǫnum bǫnunum
genitive bana banans bana bananna

Derived terms

Descendants

  • Icelandic: bani
  • Faroese: bani
  • Norn: bani
  • Norwegian Nynorsk: bane
  • Old Swedish: bani
  • Old Danish: banæ

References

  • “bani”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press

Old Swedish

Alternative forms

Etymology

From Old Norse bani, from Proto-Germanic *banô.

Noun

bani m

  1. violent death
  2. murderer

Declension

Declension of bani (an-stem)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative bani banin banar banarnir
accusative bana banan bana banana
dative bana bananom banom banonom
genitive bana banans bana bananna

Descendants

Phuthi

Noun

baní class 1a (plural bóbaní class 2a)

  1. who is (it)?

Inflection

This noun needs an inflection-table template.

Polish

Alternative forms

  • bań (genitive plural)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈba.ɲi/
  • Rhymes: -aɲi
  • Syllabification: ba‧ni

Noun

bani f

  1. inflection of bania:
    1. genitive/dative/locative singular
    2. genitive plural

Portuguese

Verb

bani

  1. inflection of banir:
    1. first-person singular preterite indicative
    2. second-person plural imperative

Romanian

Pronunciation

Noun

bani m pl

  1. plural of ban (money)

Synonyms

Tetum

Etymology

From Proto-Malayo-Polynesian *wani.

Noun

bani

  1. bee (insect)
Wikious
Boobota
Sagapedia