From Old Norse beðr, from Proto-Germanic *badją.
beður m (genitive singular beðar, plural beðir)
m12 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | beður | beðurin | beðir | beðirnir |
Accusative | beð | beðin | beðir | beðirnar |
Dative | beði | beðinum | beðum | beðunum |
Genitive | beðar | beðarins | beða | beðanna |
From Old Norse beðr, from Proto-Germanic *badją.
beður m (genitive singular beðs or beðjar, nominative plural beðir)
Declension of beður | ||||
---|---|---|---|---|
m-s2 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | beður | beðurinn | beðir | beðirnir |
accusative | beð | beðinn | beði | beðina |
dative | beði | beðinum / beðnum | beðjum | beðjunum |
genitive | beðs / beðjar | beðsins / beðjarins | beðja | beðjanna |