From Middle Dutch bekennen, from Old Dutch bikennen. Equivalent to be- + kennen.
bekennen
Inflection of bekennen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | bekennen | |||
past singular | bekende | |||
past participle | bekend | |||
infinitive | bekennen | |||
gerund | bekennen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | beken | bekende | ||
2nd person sing. (jij) | bekent | bekende | ||
2nd person sing. (u) | bekent | bekende | ||
2nd person sing. (gij) | bekent | bekende | ||
3rd person singular | bekent | bekende | ||
plural | bekennen | bekenden | ||
subjunctive sing.1 | bekenne | bekende | ||
subjunctive plur.1 | bekennen | bekenden | ||
imperative sing. | beken | |||
imperative plur.1 | bekent | |||
participles | bekennend | bekend | ||
1) Archaic. |
be- + kennen. Cognate with Scottish dialectal English beken.
bekennen (irregular weak, third-person singular present bekennt, past tense bekannte, past participle bekannt, past subjunctive bekennte, auxiliary haben)
infinitive | bekennen | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | bekennend | ||||
past participle | bekannt | ||||
auxiliary | haben | ||||
indicative | subjunctive | ||||
singular | plural | singular | plural | ||
present | ich bekenne | wir bekennen | i | ich bekenne | wir bekennen |
du bekennst | ihr bekennt | du bekennest | ihr bekennet | ||
er bekennt | sie bekennen | er bekenne | sie bekennen | ||
preterite | ich bekannte | wir bekannten | ii | ich bekennte1 | wir bekennten1 |
du bekanntest | ihr bekanntet | du bekenntest1 | ihr bekenntet1 | ||
er bekannte | sie bekannten | er bekennte1 | sie bekennten1 | ||
imperative | bekenn (du) bekenne (du) |
bekennt (ihr) |
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.
From Old Dutch bikennen. Equivalent to be- + kennen.
bekennen
This verb needs an inflection-table template.