From be- + klinken (“to sound”).
beklinken
Conjugation of beklinken (strong class 3a, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | beklinken | |||
past singular | beklonk | |||
past participle | beklonken | |||
infinitive | beklinken | |||
gerund | beklinken n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | beklink | beklonk | ||
2nd person sing. (jij) | beklinkt, beklink2 | beklonk | ||
2nd person sing. (u) | beklinkt | beklonk | ||
2nd person sing. (gij) | beklinkt | beklonkt | ||
3rd person singular | beklinkt | beklonk | ||
plural | beklinken | beklonken | ||
subjunctive sing.1 | beklinke | beklonke | ||
subjunctive plur.1 | beklinken | beklonken | ||
imperative sing. | beklink | |||
imperative plur.1 | beklinkt | |||
participles | beklinkend | beklonken | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |
beklinken
Conjugation of beklinken (strong class 3a, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | beklinken | |||
past singular | beklonk | |||
past participle | beklonken | |||
infinitive | beklinken | |||
gerund | beklinken n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | beklink | beklonk | ||
2nd person sing. (jij) | beklinkt, beklink2 | beklonk | ||
2nd person sing. (u) | beklinkt | beklonk | ||
2nd person sing. (gij) | beklinkt | beklonkt | ||
3rd person singular | beklinkt | beklonk | ||
plural | beklinken | beklonken | ||
subjunctive sing.1 | beklinke | beklonke | ||
subjunctive plur.1 | beklinken | beklonken | ||
imperative sing. | beklink | |||
imperative plur.1 | beklinkt | |||
participles | beklinkend | beklonken | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |