From be- + krimpen (“to shrink”).
bekrimpen
Conjugation of bekrimpen (strong class 3a, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | bekrimpen | |||
past singular | bekromp | |||
past participle | bekrompen | |||
infinitive | bekrimpen | |||
gerund | bekrimpen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | bekrimp | bekromp | ||
2nd person sing. (jij) | bekrimpt, bekrimp2 | bekromp | ||
2nd person sing. (u) | bekrimpt | bekromp | ||
2nd person sing. (gij) | bekrimpt | bekrompt | ||
3rd person singular | bekrimpt | bekromp | ||
plural | bekrimpen | bekrompen | ||
subjunctive sing.1 | bekrimpe | bekrompe | ||
subjunctive plur.1 | bekrimpen | bekrompen | ||
imperative sing. | bekrimp | |||
imperative plur.1 | bekrimpt | |||
participles | bekrimpend | bekrompen | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |