From belasten (“to (impose a) tax”) + -baar (“-able”).
belastbaar (comparative belastbaarder, superlative belastbaarst)
Declension of belastbaar | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | belastbaar | |||
inflected | belastbare | |||
comparative | belastbaarder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | belastbaar | belastbaarder | het belastbaarst het belastbaarste | |
indefinite | m./f. sing. | belastbare | belastbaardere | belastbaarste |
n. sing. | belastbaar | belastbaarder | belastbaarste | |
plural | belastbare | belastbaardere | belastbaarste | |
definite | belastbare | belastbaardere | belastbaarste | |
partitive | belastbaars | belastbaarders | — |