From leed + be- -igen, a calque of German beleidigen. Unrelated to ledig.
beledigen
Conjugation of beledigen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | beledigen | |||
past singular | beledigde | |||
past participle | beledigd | |||
infinitive | beledigen | |||
gerund | beledigen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | beledig | beledigde | ||
2nd person sing. (jij) | beledigt, beledig2 | beledigde | ||
2nd person sing. (u) | beledigt | beledigde | ||
2nd person sing. (gij) | beledigt | beledigde | ||
3rd person singular | beledigt | beledigde | ||
plural | beledigen | beledigden | ||
subjunctive sing.1 | beledige | beledigde | ||
subjunctive plur.1 | beledigen | beledigden | ||
imperative sing. | beledig | |||
imperative plur.1 | beledigt | |||
participles | beledigend | beledigd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |