From beminnen + -e- + -lijk.
beminnelijk (comparative beminnelijker, superlative beminnelijkst)
Declension of beminnelijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | beminnelijk | |||
inflected | beminnelijke | |||
comparative | beminnelijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | beminnelijk | beminnelijker | het beminnelijkst het beminnelijkste | |
indefinite | m./f. sing. | beminnelijke | beminnelijkere | beminnelijkste |
n. sing. | beminnelijk | beminnelijker | beminnelijkste | |
plural | beminnelijke | beminnelijkere | beminnelijkste | |
definite | beminnelijke | beminnelijkere | beminnelijkste | |
partitive | beminnelijks | beminnelijkers | — |