From moeilijk (“difficult”) + be- -en.
bemoeilijken
Conjugation of bemoeilijken (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | bemoeilijken | |||
past singular | bemoeilijkte | |||
past participle | bemoeilijkt | |||
infinitive | bemoeilijken | |||
gerund | bemoeilijken n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | bemoeilijk | bemoeilijkte | ||
2nd person sing. (jij) | bemoeilijkt, bemoeilijk2 | bemoeilijkte | ||
2nd person sing. (u) | bemoeilijkt | bemoeilijkte | ||
2nd person sing. (gij) | bemoeilijkt | bemoeilijkte | ||
3rd person singular | bemoeilijkt | bemoeilijkte | ||
plural | bemoeilijken | bemoeilijkten | ||
subjunctive sing.1 | bemoeilijke | bemoeilijkte | ||
subjunctive plur.1 | bemoeilijken | bemoeilijkten | ||
imperative sing. | bemoeilijk | |||
imperative plur.1 | bemoeilijkt | |||
participles | bemoeilijkend | bemoeilijkt | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |