Future passive participle (gerundive) of benedīcō (“I speak well (of)”).
benedīcendus (feminine benedīcenda, neuter benedīcendum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | benedīcendus | benedīcenda | benedīcendum | benedīcendī | benedīcendae | benedīcenda | |
genitive | benedīcendī | benedīcendae | benedīcendī | benedīcendōrum | benedīcendārum | benedīcendōrum | |
dative | benedīcendō | benedīcendae | benedīcendō | benedīcendīs | |||
accusative | benedīcendum | benedīcendam | benedīcendum | benedīcendōs | benedīcendās | benedīcenda | |
ablative | benedīcendō | benedīcendā | benedīcendō | benedīcendīs | |||
vocative | benedīcende | benedīcenda | benedīcendum | benedīcendī | benedīcendae | benedīcenda |