From Middle Dutch beriden. Equivalent to be- + rijden.
berijden
Conjugation of berijden (strong class 1, slightly irregular, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | berijden | |||
past singular | bereed | |||
past participle | bereden | |||
infinitive | berijden | |||
gerund | berijden n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | berij, berijd | bereed | ||
2nd person sing. (jij) | berijdt, berij2, berijd2 | bereed | ||
2nd person sing. (u) | berijdt | bereed | ||
2nd person sing. (gij) | berijdt | bereedt | ||
3rd person singular | berijdt | bereed | ||
plural | berijden | bereden | ||
subjunctive sing.1 | berijde | berede | ||
subjunctive plur.1 | berijden | bereden | ||
imperative sing. | berij, berijd | |||
imperative plur.1 | berijdt | |||
participles | berijdend | bereden | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |